วันคืนผ่านไปรวดเร็วราวกับติดปีก จำได้ว่าชีวิตเริ่มช้าๆในเช้าวันจันทร์ เผลอแป๊บเดียววันศุกร์อีกแล้ว....
มีคนบอกว่าหากเรารักงานที่ทำวันเวลาจะผ่านไปเร็วมาก .....นี่ฉันคงจะรักการทำชุดตุ๊กตามากสิถ้างั้น(จริงหง่ะ...)
บางครั้งก็อดสงสัยไม่ได้ว่ามันเพราะเรารักในสิ่งที่ทำทุกวันจนลืมวันเวลาจริงๆ หรือเพราะโลกมันหมุนเร็วขึ้นแล้วไม่มีใครรู้...นอกจากฉัน!!! โอ้แม่เจ้า! พล๊อตเรื่องราวกับหนังไซไฟวันสิ้นโลก <---- ตื่นๆๆ ตื่นเว้ยยยย
ก่อนที่จะเพ้อไปมากกว่านี้ ขอลงบันทึกไว้หน่อยว่าอาทิตย์นี้ทำอะไรไปบ้าง ....มีแค่ 4 รูป <---- เยอะมว่ากก = =' ฮ่าๆๆๆ เอาจริงๆ ก็เยอะกว่านี้นะ แต่ทำเสร็จแล้วเค่เกียจถ่ายรูป แหะ ๆ.....
อาทิตย์นี้ขึ้นแบบชุดโระจังได้ 2 แบบ กะงานรีสต๊อค และออเดอร์ลูกค้าสำเร็จลุล่วงไปจนเสร็จหมดแล้ว(แต้งก้อดดดดด...ในที่สุดกรูก็เป็นอิสระเสียทีเฮือก... )
บางครั้งก็นึกอยากจะทำสนีคพี้คกะเขาบ้าง แต่คิดไปคิดมาไม่เอาดีกว่า รู้สึกไม่มั่นใจที่จะให้ใครเห็นงานก่อนที่จะเสร็จสมบูรณ์...มันกระดาก มันเขิน มันไม่มั่นใจ คล้ายถูกถีบออกมายืนหน้าม่านตอนยังแต่งองค์ทรงเครื่องไม่เสร็จ!
คงเป็นเพราะเป็นคนประเภท ตราบใดที่ของยังไม่แพ๊คใส่ซองพร้่อมขายมันจะมีการแก้ไขปรับเปลี่ยนอยู่เสมอแม้จนวินาทีสุดท้าย....คือยังไม่แน่ใจจนกว่าจะแน่ใจ ...งงมิ? ฮ่าๆๆ
แต่เนื่องจากเป็นบล๊อคที่ไม่มีใครอ่าน หน้าเวทีไม่มีแม้แต่แมลงสาบ เก้าอี้ผู้ชมว่างเปล่า เพราะงั้นถึงจะยืนแก้ผ้าหราก็คงจะไม่เป็นไรจริงมิ?
มีสนีคพี้คชุดโระจังให้ดูนินุง ฮุฮิฮุฮิ.... ให้เห็นแค่ชายกระโปรงกะถุงเท้าพอแระ ^_^
งานรีสต๊อคชุดนี้เปลี่ยนสีผ้าและเพิ่มที่คาดผมแบบใหม่เข้าไป เป็นใบไม้ใส่ไข่มุกและลูกปัดสีเหลือบต่างๆ +ดอกไม้กระดาษย้อมสีอ่อนๆ
จบการรายงานแต่เพียงเท่าเน้ <3
มีคนบอกว่าหากเรารักงานที่ทำวันเวลาจะผ่านไปเร็วมาก .....นี่ฉันคงจะรักการทำชุดตุ๊กตามากสิถ้างั้น(จริงหง่ะ...)
บางครั้งก็อดสงสัยไม่ได้ว่ามันเพราะเรารักในสิ่งที่ทำทุกวันจนลืมวันเวลาจริงๆ หรือเพราะโลกมันหมุนเร็วขึ้นแล้วไม่มีใครรู้...นอกจากฉัน!!! โอ้แม่เจ้า! พล๊อตเรื่องราวกับหนังไซไฟวันสิ้นโลก <---- ตื่นๆๆ ตื่นเว้ยยยย
ก่อนที่จะเพ้อไปมากกว่านี้ ขอลงบันทึกไว้หน่อยว่าอาทิตย์นี้ทำอะไรไปบ้าง ....มีแค่ 4 รูป <---- เยอะมว่ากก = =' ฮ่าๆๆๆ เอาจริงๆ ก็เยอะกว่านี้นะ แต่ทำเสร็จแล้วเค่เกียจถ่ายรูป แหะ ๆ.....
อาทิตย์นี้ขึ้นแบบชุดโระจังได้ 2 แบบ กะงานรีสต๊อค และออเดอร์ลูกค้าสำเร็จลุล่วงไปจนเสร็จหมดแล้ว(แต้งก้อดดดดด...ในที่สุดกรูก็เป็นอิสระเสียทีเฮือก... )
บางครั้งก็นึกอยากจะทำสนีคพี้คกะเขาบ้าง แต่คิดไปคิดมาไม่เอาดีกว่า รู้สึกไม่มั่นใจที่จะให้ใครเห็นงานก่อนที่จะเสร็จสมบูรณ์...มันกระดาก มันเขิน มันไม่มั่นใจ คล้ายถูกถีบออกมายืนหน้าม่านตอนยังแต่งองค์ทรงเครื่องไม่เสร็จ!
คงเป็นเพราะเป็นคนประเภท ตราบใดที่ของยังไม่แพ๊คใส่ซองพร้่อมขายมันจะมีการแก้ไขปรับเปลี่ยนอยู่เสมอแม้จนวินาทีสุดท้าย....คือยังไม่แน่ใจจนกว่าจะแน่ใจ ...งงมิ? ฮ่าๆๆ
แต่เนื่องจากเป็นบล๊อคที่ไม่มีใครอ่าน หน้าเวทีไม่มีแม้แต่แมลงสาบ เก้าอี้ผู้ชมว่างเปล่า เพราะงั้นถึงจะยืนแก้ผ้าหราก็คงจะไม่เป็นไรจริงมิ?
มีสนีคพี้คชุดโระจังให้ดูนินุง ฮุฮิฮุฮิ.... ให้เห็นแค่ชายกระโปรงกะถุงเท้าพอแระ ^_^
และรีสต๊อค Pale petal set
งานรีสต๊อคชุดนี้เปลี่ยนสีผ้าและเพิ่มที่คาดผมแบบใหม่เข้าไป เป็นใบไม้ใส่ไข่มุกและลูกปัดสีเหลือบต่างๆ +ดอกไม้กระดาษย้อมสีอ่อนๆ
จบการรายงานแต่เพียงเท่าเน้ <3
ความคิดเห็น