ลมไม่เคยพัดหวน
สิงหาคมจากไปแล้ว
... ปีหนึ่งปีหนึ่งผ่านไปไวเหมือนสายลม ที่เหมือนจะพัดช้าๆ เอื่อยๆ แต่ก็ไม่ควรพัดหวน
...ห่างหายจากการจดบันทึกต่างๆ มาร่วมสองเดือนแล้ว
มีสิ่งต่างๆเกิดขึ้นในชีวิตมากมาย.... มีเรื่องที่ต้องครุ่นคิดและหนักไปทางเครียดจนไม่มีใจจะจดบันทึกสิ่งใด ....
ได้แต่บอกตัวเองว่าเราต้องหาบาล๊านซ์ของตัวเองให้เจอ....
ช่วงนี้เหมือนไม่ได้เขียนอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ได้แต่เขียนอะไรสั้นๆ ไม่มีเริ่มต้น ไม่มีลงท้าย บันทึกสิ่งที่คิดแล้วเซฟดร๊าฟไว้ไม่ได้แชร์...
เริ่มทวิตอะไรสั้นๆ บ้าง รู้สึกอยากอยู่ในที่สงบๆ ที่ีไม่มีใครสนใจ...
ใกล้จะสิ้นปีแล้ว ฉันหวังว่าจะผ่านเรื่องราวต่างๆไปได้ด้วยดี ชีวิตเริ่มต้นใหม่ทุกวินาทีก็จริง แต่ความต่อเนื่องของวันเดือนปีที่ต้องเจอมันชัดเจนจนแทบจะเป็นเนื้อเดียว โดยเฉพาะเวลาที่ต้องพบกับความยากลำบาก....
บางครั้งฉันรู้สึกถึงความแตกต่างของตัวเองจนเลยเถิดไปถึงขั้นแปลกแยก...
คงจะมีความคิดผิดบางอย่างวนลูปอยู่ในหัว ...ก็พยายามจะหามันให้เจอและแก้ไข...
...ได้แต่กลับมาที่ลมหายใจให้บ่อยขึ้น ..เตือนตัวเองเบาๆว่า
"จริงๆแล้วคนเรามีความเหมือน มากกว่าความต่าง..."
